Istnieje na rynku kilka metod cięcia metali. Są to: cięcie mechaniczne, cięcie strumieniem wody, cięcie plazmą, oraz cięcie laserem.
Laserowe wycinanie arkuszy blach ze stali konstrukcyjnej, nierdzewnej oraz aluminium, niemetali (a nawet drewna) jest najlepszą metodą, jeśli zależy nam na wysokiej jakości i precyzji. Przecięta laserem krawędź jest na tyle gładka, że nie wymaga praktycznie żadnej dodatkowej obróbki (zależy to od docelowego przeznaczenia, niemniej dokładność cięcia utrzymuje się, w zależności od modelu urządzenia, na poziomie dziesiątych części milimetra), a odpady, dzięki komputerowemu wspomaganiu projektowania linii cięcia, zminimalizowane, co wpływa znacząco obniżenie kosztu produkcji komponentów. Szybki przesuw promienia lasera po ciętej blasze, poza oczywistą zaletą błyskawicznego niemal otrzymania gotowego produktu, powoduje, że oddziaływanie termiczne na metal jest zminimalizowane, dzięki czemu nie dochodzi do zmian własnościowych w strukturze stali. Jest to także efektem wysokiego skupienia wiązki laserowej na wycinanym punkcie, która praktycznie doprowadza do odparowania i stopienia metalu w bezpośredniej bliskości ciętego obszaru, nie wpływając na właściwości elementów dookoła. Aby jeszcze zminimalizować efekty uboczne używa się gazu reaktywnego albo (obojętnego: azotu, tlenu), który wentyluje i chłodzi cięty obszar wydmuchując ze szczeliny materiał w postaci cieczy i pary. Rodzaj gazu można dostosować do obrabianego materiału oraz innych parametrów, takich jak jakość i szybkość krojenia (stosowane gazy mają też wpływ na końcowe koszty). Stały rozwój tej technologii, umożliwia osiąganie lepszych osiągów, bardziej ekonomiczną obróbkę oraz swobodne pozycjonowanie obrabianego elementu.
